Słownik polsko-niemiecki. 2014.
rakotwórczy — «sprzyjający tworzeniu się raka nowotworu, powodujący raka» Wirus rakotwórczy. Ciała, substancje rakotwórcze. Czynniki rakotwórcze … Słownik języka polskiego
austrofilski — austrofilskiscy «sprzyjający Austrii i wszystkiemu, co austriackie» Orientacja austrofilska … Słownik języka polskiego
filhelleński — filhelleńskiscy «sprzyjający Hellenom, Grekom; będący objawem filhellenizmu» … Słownik języka polskiego
klimat — m IV, D. u, Ms. klimatacie; lm M. y «charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych, kształtujących się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich… … Słownik języka polskiego
łaskawy — a. łaskaw (tylko w funkcji orzecznika) łaskawywi, łaskawywszy «okazujący łaskę, przyjaźnie, życzliwie usposobiony, przyjazny wielkoduszny, wspaniałomyślny; dobry, sprzyjający» Łaskawy uśmiech, spojrzenie. Łaskawy los. Życie było dla kogoś łaskawe … Słownik języka polskiego
malaryczny — «dotyczący malarii, wywołujący ją, sprzyjający jej powstaniu, będący objawem malarii» Zarazek malaryczny. Okolice malaryczne. Gorączka malaryczna … Słownik języka polskiego
nielotny — 1. «nie ulatniający się, nie przechodzący w stan gazowy» Substancje nielotne. Nielotne farby olejne, lakiery. 2. «o ptakach: nie umiejący latać» 3. «nie sprzyjający lataniu (samolotów, szybowców itp.)» Nielotna pogoda. Dni nielotne. 4.… … Słownik języka polskiego
nieprzyjazny — nieprzyjaznyaźni 1. «usposobiony do kogoś nieżyczliwie, niechętnie, wrogo; nacechowany wrogością; wyrażający niechęć, wrogość» Nieprzyjazne uczucia, zamiary. Nieprzyjazne kroki, działania. Nieprzyjazny ton, wzrok. Nieprzyjazne nastawienie. 2.… … Słownik języka polskiego
nieszczęście — n I; lm D. nieszczęścieęść «nie sprzyjający komuś bieg zdarzeń, zły los; niepomyślne wydarzenie wywołujące cierpienia moralne lub fizyczne; tragedia» Wielkie, ciężkie, nieoczekiwane nieszczęście. Brzemię, ogrom, pasmo nieszczęść. Opuścić kogoś,… … Słownik języka polskiego
optymalny — «najlepszy, najkorzystniejszy, najbardziej sprzyjający» Optymalny plon. Optymalne wyniki. Warunki optymalne. Temperatura optymalna. Optymalne wykorzystanie czegoś. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
pomyślność — ż V, DCMs. pomyślnośćści; lm MD. pomyślnośćści «bycie pomyślnym; pomyślny, sprzyjający los, bieg zdarzeń, pomyślne zdarzenie» Życiowe pomyślności. Zapewnić komuś pomyślność. Wypić, wznieść toast za pomyślność kogoś, czegoś. Życzyć komuś wszelkiej … Słownik języka polskiego
